Podczas etapów przemocy psychicznej zaczynasz zatracać się, aby stać się tym, kim chce być twój znaczący inny człowiek. Jednak nie zgubisz się na zawsze. Zawsze możesz zostać znaleziony.
Przemoc psychiczna może zmienić twoją osobowość, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. To jest subtelne. Gdy dojdziesz do etapu, w którym jesteś wystarczająco odważny, by wyjść, zdajesz sobie sprawę z wszystkich wyrządzonych szkód. Kiedy byłeś w trakcie wykorzystywania, nie mogłeś tego zobaczyć - niekoniecznie dlatego, że nie chciałeś, ale być może po prostu miałeś nadzieję, że to zniknie.
Teraz, gdy jesteś wolny, wciąż jesteś w nim uwięziony i nie możesz się wydostać. To codzienne przypomnienie tego, jak wyglądało twoje życie na jednym etapie, mimo że żyjesz w zupełnie innej wersji. W twoim umyśle nadal jesteś tą samą osobą. Przeżywasz go codziennie. Niektóre rzeczy przypominają o wydarzeniach, które miały miejsce. W niektóre dni są za dużo, by sobie z nimi poradzić. W inne dni możesz to zignorować.
W pewnym momencie, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, zmęczysz się życiem takim samym życiem, jak wtedy, gdy byłeś molestowany psychicznie. W tym momencie będziesz gotowy znaleźć swoją wersję, która zaginęła w tym procesie.
Rana, która ciągle sączy się, jest zarówno frustrująca, jak i bolesna.
Nie rejestruje liczby prób jego wyczyszczenia ani wysiłku włożonego w pozbycie się ropy i jej pielęgnację, aby mogła się wyleczyć. Zarażona rana wie tylko o ilości ropy, która wciąż musi wyjść.
W pewnym stopniu obwiniasz siebie za postawienie się w sytuacji zarażenia, nawet jeśli w głębi duszy wiesz, że to był wypadek. Nie mogłeś wiedzieć, że się zarazisz, ani nie mógłbyś wiedzieć, ile czasu zajmuje wyleczenie. Wiesz tylko, że zainfekowana rana boli.
Opisanie bólu, którego nie rozumiesz w połowie, jest niewygodne. To jest jeszcze bardziej frustrujące, kiedy chcesz. Ciągle go wybierasz, starając się dotrzeć do jego źródła. Coś wciąż mówi ci, że im więcej wybierzesz, tym więcej zrozumiesz. Im więcej go wybierzesz, tym więcej ropy wyjdzie.
To nie jest ładny widok. Czyścisz go z zamkniętym okiem, bojąc się tego, co zobaczysz. Twoja rana ostatecznie tworzy strup, ale zakrywa tylko to, co należy odsłonić, aby utworzyć bliznę.
Blizny, można powiedzieć, są niechcianymi istotami.
Nikt ich nie chce. Wyglądają nieestetycznie. Przypominają o bolesnych wydarzeniach. Jednak blizna oznacza, że infekcja wyschła, a rana się zagoiła. Blizny są dobre. Inni mogą na ciebie patrzeć i oceniać cię według wielkości twoich blizn, nawet jeśli nie wiedzą, co je spowodowało. Tylko ty znasz głębokość rany, która utworzyła twoje znaki.
Często odrywanie strupu, który tworzy się w połowie procesu gojenia, bardziej boli. Myślisz, że się leczysz, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że przegapiłeś miejsce, gdy próbujesz oczyścić ranę za pierwszym razem, co ponownie ją zaraża.
Mówią, że czas leczy wszystkie rany.
To nieprawda. Jeśli nie wyczyścisz rany we właściwy sposób, czas stanie się twoim wrogiem. Często potrzebujesz pomocy w procesie czyszczenia, ale twoja zdolność mówienia stanowi część rany. Używanie głosu staje się częścią ropy, co sprawia, że proszenie o pomoc jest prawie niemożliwe. Jesteś przyzwyczajony do głosu, który nie ma absolutnie żadnego znaczenia.
Często słyszysz, jak ludzie mówią, że byłeś odpowiedzialny za ich rozdanie, nawet jeśli stało się to bez twojej świadomości. To było takie subtelne. W rzeczywistości twój głos został zabrany.
Nie byłeś wystarczająco silny, aby się tego trzymać. Zostałeś okradziony ze swojego głosu, kiedy byłeś słaby i bezradny. Z biegiem czasu twój głos stał się częścią ropy, którą tak delikatnie próbujesz wycisnąć. Choć delikatnie próbujesz, ból pozostaje ten sam.
Brak głosu pozbawił cię tylu rzeczy. Twoja radość, śmiech i, co najważniejsze, umiejętność odmowy, kiedy najbardziej tego potrzebujesz. Teraz mówiąc „nie”, czujesz się jak strup, który odrywasz za każdym razem, uchylając się i zaciskając przy każdym możliwym wyniku i bojąc się tego, czego nie może przynieść.
Często strach jest tak wielki, że nie chcesz odmówić. Zamiast tego trzymasz się tego, co wiesz, tego, co wydaje się bezpieczne, pomimo faktu, że to, co wydaje się bezpieczne, tylko zaraża cię bardziej. Wiesz, że to się dzieje, a jednak to robisz. Strach sprawia, że robisz dziwne rzeczy. Nie jesteś tego nieświadomy. Jesteś bardzo inteligentny. Wiesz, co się dzieje, ale nie możesz tego zatrzymać.
Kiedy zaczniesz znajdować odwagę, by powiedzieć „nie”, twój głos będzie drżeć.
Na początku będziesz szeptać, bojąc się usłyszenia. Wydaje ci się to obce. Uciekniesz kilka razy, oczekując konsekwencji. Konsekwencje mogą nadejść, ale strup zostałby oderwany, umożliwiając wyschnięcie. To da ci czas na prawidłowe wyczyszczenie.
Bez wątpienia pozostaniesz z blizną, ale będziesz w stanie na nią spojrzeć, dotknąć jej i nie odczuwać bólu. Skóra będzie trochę nierówna, może nieco wyblakła. Jednak blizna będzie bardziej miękka niż otaczające ją obszary.Ma na celu przypomnienie ci, że rana się zagoiła, i przypomnienie, abyś był bardziej łagodny dla siebie i innych. Bądź cierpliwy.
Blizny są piękne. Masz piękną historię do opowiedzenia pomimo bólu, który musiałeś znosić. Przypomni Ci również, że wszyscy toczymy bitwę, o której nie zawsze wiemy. Przeważnie jednak przypomina, że to nie twoja wina. Nie wiedziałeś; nie mogłeś. Stało się i nie możesz tego zmienić, ale możesz się z tego uczyć. Być może uda ci się nawet uratować kogoś innego przed utworzeniem niepotrzebnej blizny.
Pod koniec dnia przechodzimy przez pewne rzeczy, aby wzmocnić to, kim naprawdę jesteśmy. Czasami potrzebujemy pomocy w dotarciu na miejsce. To cię nie osłabia. W rzeczywistości prośba o pomoc jest oznaką, że jesteś silniejszy niż kiedyś, a kiedy pozostaniesz z blizną, możesz ją ukryć lub objąć. Możesz się tym wstydzić lub zmienić w coś pięknego. Możesz sprawić, że będzie to słyszalne, ponieważ prawdę mówiąc, twoja poprzednia rana naprawdę chce po prostu mieć głos.
Rób rzeczy, które kiedyś ci się podobały.
Taniec, śpiew, pisanie, trening lub podróżowanie - lista jest długa. Mów za siebie, nawet jeśli się boisz. Odkryj swój głos ponownie. Rozmawiać o tym. Pozwól się wypłakać. Znalezienie siebie nigdy nie polega na odkrywaniu i tworzeniu lepszej, nowszej wersji siebie. To, przez co przeszedłeś, uczyniło cię tym, kim jesteś dzisiaj. To jednak twój wybór, aby mógł kontrolować cię jeszcze przez sekundę. Nie musi.
Możliwe, że te okropne wspomnienia są w każdym pliku przechowywanym w twoim umyśle. Wszystkie łączą się ze sobą. Poznajesz kogoś nowego, a on może wydawać się, że ma jedną lub dwie takie same cechy jak osoba, która cię wykorzystała. Może to prawda, ale to nie są ci sami ludzie. Nigdy nie będą takie same. Wszystko się wydarzy i będziesz musiał podjąć świadomą decyzję, aby nie pozwolić, by kontrolował twój umysł. Weź to z dnia na dzień. W złe dni bierz to z godziny na godzinę.
Prawda jest taka, że ci się przydarzyło. Nigdy nie można tego cofnąć. Nadal możesz obwiniać siebie - byłem tam. Nadal możesz go winić. W pewnym momencie musisz mu wybaczyć, ale nigdy więcej nie musisz mu ufać. Możesz wpaść na niego i życzyć mu powodzenia, ale nie musisz już nigdy z nim dzielić się kawą. W porządku.
W końcu twój umysł jest kontrolowany przez ciebie i tylko ciebie. Nie musisz już dłużej bawić się uczuciami, które towarzyszą tym wspomnieniom. Nigdy nie zapomnisz, ale dowiesz się, że zasługujesz na szczęście. Czy w to teraz wierzysz, czy nie, w końcu to zrobisz.
A kiedy nadejdzie chwila, w której szczęście puka do twoich drzwi i jesteś zbyt przestraszony, aby je otworzyć na wypadek, gdybyś otworzył te same drzwi dwa razy, pamiętaj: nie ma gwarancji, że inna wersja jego nie stoi za tymi drzwiami, ale to czas będziesz wiedział dokładnie, jak zamknąć drzwi przed nim ze stylem!
