Zbyt miła? Tak, jest to problem, z którym radzi sobie więcej osób, niż myślisz. Istnieje wiele znaków pewności, które można wykorzystać do określenia poziomu uprzejmości i kiedy idzie za daleko.
Bezkręgowe, bezproblemowe, wycieraczka, zadowolenie ludzi… Czy nazywałeś się którymś z tych pechowych pseudonimów? Jeśli tak, to jest bardziej niż prawdopodobne, że pozwalasz sobie być zbyt miłym dla innych i niezbyt miłym dla siebie.
Staraj się być świadomy swoich działań wobec innych w ciągu następnych kilku dni i sprawdź, czy zauważysz którykolwiek z tych znaków ostrzegawczych w swoim zachowaniu.
Przepraszamy za wszystko.
Czujesz potrzebę przeprosin za każdy błąd, jaki możesz popełnić, od wpadnięcia na kogoś w biurze po zapomnienie o oddzwonieniu. Może to również przeprosić za rzeczy, które nie są twoją winą, a nawet przeprosić za coś, co jest całkowicie poza kontrolą nikogo.
Następnym razem, gdy przepraszasz za deszczową pogodę, być może będziesz musiał rozwiązać problem osobisty.
Powiedzenie „przepraszam” to miły sposób na przyznanie się do błędu i próbę rozwiązania problemu. Osoba, która jest zbyt sympatyczna, chce przez cały czas unikać konfliktów, aw ich umyśle te dwa słowa są szybkim rozwiązaniem wszystkiego.
Niestety nie zawsze tak jest i nie zawsze jest to konieczne. Nie marnuj oddechu przepraszając za coś, co jest małe i nieistotne lub coś, co nie było nawet Twoją winą na początek.
Dajesz wszystkim korzyści wynikające z wątpliwości.
Masz wielkie serce i nie chcesz wierzyć, że ktokolwiek może mieć podłą kość w ciele.
Niestety ludzie nie zawsze są mili, więc danie wszystkim korzyści z wątpliwości wiąże się z ryzykiem późniejszego udowodnienia, że się mylą. W pewnych okolicznościach dobrze jest wierzyć w drugą szansę, ale ważne jest, aby być inteligentnym i wziąć pod uwagę kontekst.
Ludzie, którzy nieustannie dają innym wątpliwości, często postrzegani są jako ludzie naiwni, z których łatwo skorzystać. Nikt nie lubi być wykorzystywany.
Nie można się bronić.
Ciągle słyszysz od innych: „Musisz się bronić”. Jest to coś, czego jesteś świadomy, ale nie wydaje się, że podbijesz. Za każdym razem, gdy przekonasz się, że będziesz mówić swoim umysłem, nie ma słów, a strach przed konfrontacją pozostawia cię kulącym.
Zazdroszczę ludziom, którzy nie boją się wypuścić wszystkiego i żałują, że nie baliście się zrobić tego samego. Jest to cecha, która jest zbawienna, gdy stanie w obronie siebie może wpędzić cię w kłopoty, ale ważne jest, aby inni nie chodzili po tobie.
Bardzo dajesz.
Jako pierwszy udostępnisz swoje rzeczy, jeśli to komuś pomoże, i poczujesz satysfakcję, kiedy możesz zaoferować pomoc. Święta Bożego Narodzenia nie są twoim ulubionym świętem, ponieważ otrzymujesz prezenty, ale dlatego, że masz przyjemność je rozdawać.
Nie ma absolutnie nic złego w korzystaniu z opieki nad innymi. W końcu dzielenie się jest troskliwe. Jeśli jednak nie będziesz ostrożny, może to zmienić się w innych, którzy wykorzystają cię w mgnieniu oka. Jeśli jesteś znany z tego, że zawsze zapewniasz, niektóre osoby mogą zacząć używać cię tylko do tego.
Pracujesz ciężej niż wszyscy inni.
Dawanie 100% wszystkiego, co robisz, nie wystarcza - zawsze dążysz do więcej. Ponownie, jest to złota cecha osobowości i profesjonalizmu. Jednak ludzie, którzy są „zbyt mili”, pracują ciężej, aby nadrobić brak pracy innych.
Nie tylko pracują ciężej, ale robią to cicho przez większość czasu. W tym momencie pojawia się „zbyt miła” część. Ten typ osoby pozwala innym przypisać sobie uznanie za ich pracę, co może prowadzić do napięcia w miejscu pracy i stresu.
Zaniedbujesz siebie.
Zawsze stawiasz przed sobą osoby najbliższe. Niezależnie od tego, czy jest to twoja rodzina, przyjaciele czy współpracownicy, masz tendencję do stawiania swoich potrzeb na dopalacz, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
Zanim się zorientujesz, wydałeś wszystkie dodatkowe pieniądze na mleko i jajka współlokatora i nie możesz sobie pozwolić na fryzurę, której naprawdę potrzebujesz. Utrzymanie zdrowia i szczęścia jest niezbędne dla zrównoważonego stylu życia. Chociaż niektórzy mogą tak uważać, stawianie własnych osobistych potrzeb przed innymi nie jest wcale wstydliwe i samolubne.
Można uważać się za kogoś, kto jest miły dla innych i lubi to robić. Dopuszczalne jest nawet dostosowanie do kilku wymienionych cech, niekoniecznie uważane za „zbyt miłe”.
Właśnie wtedy, gdy zaczynasz pozwalać sobie na poślizgnięcie się w tle życia, ponieważ toniesz w zobowiązaniach podjętych z życzliwości, takie cechy stają się problemem. To tożsamość, za którą wielu kryje się z osobistych obaw i obaw, ale uświadomienie sobie tych cech jest pierwszym krokiem w kierunku bardziej zrównoważonych i satysfakcjonujących relacji ze wszystkimi.
Więc jaki jest werdykt? Czy jesteś „zbyt miły”? Daj nam znać w komentarzach poniżej.
