Około połowa moich najbliższych przyjaciół cierpi na zaburzenia nastroju, na które obecnie biorą leki. W rzeczywistości mówi się, że 1 na 10 osób dorosłych cierpi na depresję w samych Stanach Zjednoczonych.
Narzekanie, które najczęściej słyszę od moich przyjaciół, polega na tym, że ich leki zamieniają ich w zombie - na szczęście pomijając mózg jedzący obrzęki.
Inną skargą, którą słyszę, jest to, jak denerwujące jest to, że ich zaburzenie jest tak pasywnie uznawane przez ich rodzinę, przyjaciół i współpracowników.
Są ludzie, którzy nie wierzą, że depresja jest nawet prawdziwa. Tym ludziom mówię: musi być ciężko żyć w tym więzieniu ze strachu przed okazywaniem jakichkolwiek oznak słabości; zgaduję, że sam nie zostałbyś sklasyfikowany jako „szczęśliwy”.
Być człowiekiem to być wrażliwym i współczuć innym ludziom, nawet jeśli nie do końca rozumiemy, przez co przechodzą. Wszystkim mówię: spróbuj, spróbuj, wyobraź sobie, co czuje twój przyjaciel lub członek rodziny. Na miłość Pete'a, po prostu zapytaj ich! Poproś ich, aby opisali, jak czuje się ich depresja - pomalowali ci obraz słowami lub cokolwiek, co pomoże ci zobaczyć, z czym się borykają wewnętrznie.
Wyobrażam sobie, że trudno byłoby „po prostu być szczęśliwym”, kiedy czujesz się tak, jakbyś przez cały dzień nosił SUV na plecach i nadal oczekuje się maksymalnej wydajności w pracy, zjedzenia kolacji na stole dla dzieci, zadbaj o to, aby dom był reprezentacyjny i przygotuj się na zabawę w worku - a wszystko to bez wnoszenia skarg.
Chcę, żebyś poświęcił chwilę na zrobienie zdjęcia w umyśle, gdy ktoś próbuje wykonać każde z tych zadań z SUV-em przywiązanym do pleców. Czy czujesz ich ciężar? Waga nadwyżki ładunku? Czy jesteś zmęczony fizycznie i emocjonalnie, by wstać z łóżka i stawić czoła dniu? Jeśli tak, doświadczasz empatii tak, jak powinieneś.
Tak więc, dobrze, że jesteśmy w stanie wczuć się. Ale gdzie są pochwały dla tych niedocenionych bohaterów, którzy robią co w ich mocy każdego dnia, mimo że ciągną tak ciężki ładunek?
Problem polega na tym, że pomimo całej uwagi, jaką w ostatnich latach poświęcano depresji w mediach, potrzeba empatii, a nie statystyki, aby pomóc komuś, kogo kochasz, który cierpi.
Empatia jest siłą zrozumienia i wyobrażeniowego wchodzenia w uczucia innej osoby.
Najlepszy przyjaciel mojej mamy odczuwa ostry lęk przed wężami, co zdaniem mojej matki jest śmieszne. Czemu? Ponieważ większość z nas wie, że węże bardziej się nas boją niż my. Powiedziałem mojej matce, żeby wyobraziła sobie, jak by to było, gdyby zamiast małego węża na ich drodze był wielki głodny lew! Moja matka nie pomyślałaby, że jej przyjaciółka zbytnio reaguje na lwa.
Powiedziałem jej, żeby poświęciła chwilę i naprawdę wyobrażała sobie lwa stojącego przed nią - bez krat, bez ograniczeń, tylko ogromny lew jedzący mięso. Moja matka zgodziła się, że prawdopodobnie zareaguje tak samo, jak jej przyjaciel na węże - zamarznie z przerażenia, może trochę siusi, a potem ucieknie krzycząc!
Więc następnym razem, gdy spotkają węża, powiedziałem mojej matce, żeby przestała i zdała sobie sprawę, że w myślach przyjaciółki ten wąż jest przerażającym lwem. Wtedy może być trochę bardziej empatyczna wobec reakcji przyjaciółki na węża.
Jak więc pomaga empatia?
ŹródłoŚmiać się z kogoś lub lekceważyć jego uczucia, to zabierać im głos, aby nie mogli przekazać nikomu swojego cierpienia, ponieważ pada ono na głuche uszy.
Wszyscy w pewnym momencie naszego życia byliśmy przynajmniej lekko przygnębieni. Nietrudno wyobrazić sobie, jak niski i okropny może być twój przygnębiony przyjaciel lub małżonek. A jeśli nie możesz sobie wyobrazić, poproś ich, aby pomalowali ci zdjęcie i postarali się jak najlepiej zrozumieć.
Potwierdź ich uczucia i daj im znać, że jesteś po ich stronie. Zasługują na twój szacunek i wsparcie w ich walce. Ważne jest, aby pamiętać, że nie można oczekiwać, że ktoś z depresją poprawi humor tylko dlatego, że mu to nakazujesz. To tak, jakby powiedzieć osobie niewidomej, żeby bardziej się starała.
Depresja jest bardzo trudna. Tak, są leki, ale nie powodują całkowitej depresji. Nadal będą wzloty i upadki. Tylko bycie tam przez wzloty i upadki to wszystko, co musisz zrobić. Kocham moich przyjaciół. Cierpię, kiedy cierpią, ponieważ cierpienie razem jest lepsze niż cierpienie samo.
Co jeszcze może pomóc?
Mój syn cierpi również na depresję spowodowaną chorobą Aspergera. Jest to prosta medytacja, której używamy czasami, gdy czuje się wyjątkowo negatywnie i samobójczo:
Medytacja w chmurze
Źródło- Połóż się lub usiądź wygodnie i zrelaksuj się. Pozwól swoim myślom wędrować swobodnie bez osądu.
- Przypomnij sobie, że myśli są tylko myślami. Mamy średnio 70 000 myśli dziennie. To, że mamy negatywne myśli, nie oznacza, że są one ważne.
- Wyobraź sobie błękitne niebo w ciepły i słoneczny dzień.
- Teraz wyobraź sobie jedną z twoich negatywnych myśli uwięzionych w chmurze unoszącej się na twoim pięknym niebieskim niebie. Powiedzmy, że myślisz: „Nie jestem wystarczająco dobry”. Wyobraź te słowa w swojej chmurze, a następnie pozwól lekkiej bryzie nadejść i zacznij przepychać chmurę przez płaszczyznę wizualną twojego umysłu i zacznij się rozpraszać, gdy unosi się i znika w nicość. W końcu to tylko myśl i nic nie znaczy.
- Zrób to samo z innymi negatywnymi myślami, które pojawiają się w twojej głowie.
- Medytacja jest praktyką samokontroli, a samokontrola wymaga praktyki. Kiedy osiągniesz dobre wyniki w medytacji w chmurze, spróbuj zastosować tę technikę o każdej porze dnia, gdy w twoją głowę pojawia się negatywna myśl i sprawdź, czy to pomoże złagodzić narastanie napięcia, smutku i gniewu w ciągu dnia.
Jeśli masz technikę lub historię, którą chcesz się podzielić, zostaw komentarz. Razem przejdziemy przez to.
