Wszyscy robią tradycyjne włoskie jedzenie, w zależności od regionu, pory roku i informacji, które przekazali nam nasi dziadkowie. Oto moja wersja.
W mojej rodzinie, dorastając - mimo że jestem mieszanką narodowości niemieckiej, włoskiej, irlandzkiej i innych narodowości europejskiej (w mniejszym stopniu - włoskie tradycje kulinarne to te, które zawsze celebrowaliśmy, pielęgnowaliśmy i lubiliśmy.
Niezależnie od tego, czy wspominał o starej prasie do pizzy na Boże Narodzenie, przypadkowym laminowaniu resztkowej lasagne folią, gdy podgrzaliśmy ją w piekarniku w sylwestra, kopaniu w duże plastry włoskiego ciasta rumowego na urodziny, czy wałowaniu ciasta na Wielkanoc ciasto lub chleb wielkanocny na wiosnę, tradycyjne włoskie potrawy były w centrum naszego świątecznego stołu.
Niedzielne kolacje były również wypełnione włoskimi przysmakami, takimi jak gnocchi i bracciole, melon zawijany przez szynkę parmeńską, cannoli i te wypełnione serem ciastka z włoskiej piekarni.
Znaczenie nazwy
Dla mnie dużą częścią klucza do zrozumienia tradycyjnych włoskich potraw jest zrozumienie znaczenia ich nazw oraz włoskich nazw różnych składników.
Jasne, ponieważ moja rodzina pochodzi z Neapolu, można powiedzieć, że mój lud pochodzi z krainy pizzy i lodów. Ale dla mnie są to głównie produkty ściśle amerykańskie.
Znanie nazw tradycyjnych włoskich potraw jest częścią ich magii.
Oczywiście, jeśli robię zakupy praktycznie gdziekolwiek poza rynkiem włoskim w południowej Filadelfii, może to być również ogromnym źródłem frustracji.
Nie, nie powiem „ri-cott-a” zamiast „rig-gaught”, jak to zawsze wymawiano w moim domu.
Koper włoski to finnochio (wymawiane po naszej stronie: fa-nuke), a orzeszki piniowe to orzechy pignoli (pin-jo-lee). Nawet kiedy pani w Acme pyta: „Och, masz na myśli pikantną szynkę capi?”, Kiedy proszę o Capicola, absolutnie odmawiam wymawiania jej w jakikolwiek inny sposób. Przepraszam.
Uhonorowanie wspomnień i przekazywanie tradycji
Zaledwie trzy miesiące temu, prawie cztery lata, mój dziadek zmarł. Wraz z babcią miał prawdopodobnie największy wpływ na moje zamiłowanie do jedzenia.
Zawsze lubił zabierać mnie i mojego brata do restauracji, gotować dla nas i delektować się jedzeniem z nami, co było prawie tak cenne, jak czas spędzony razem.
Uwielbiał makaron fagioli i kotlety cielęce z cytrynowymi klinami i często zaspokajał moje niekończące się dziecięce pragnienie ravioli ze szpinakiem z białym sosem. Nauczył mnie kochać kiełbasę na pizzy.
Chociaż nigdy nie podzielałem jego niechęci do surowych pomidorów i chociaż dopiero niedawno odkryłem jego miłość do limoncello, oboje zawsze mieliśmy niezachwianą słodycze.
Co jest autentyczne?
ŹródłoMówienie o tradycyjnym włoskim jedzeniu z mojej perspektywy może wydawać się nieautentyczne dla niektórych osób. Chociaż byłem we Włoszech, byłem tylko w Wenecji i Weronie, z dala od biednych południowych dzielnic, z których pochodzi moja rodzina.
Kilka miesięcy temu kuzyn powiedział mi, że wróciła do jednej z wiosek, z których podobno pochodzi moja babcia i rodzina jej ojca, wyobrażając sobie bukoliczny krajobraz.
To, co znalazła, było zasadniczo miastem, a przynajmniej przedmieściami, z salonem samochodowym i mnóstwem nowoczesnego zgiełku, bez nadziei na znalezienie miejsca, w którym kiedyś mieszkali nasi przodkowie, i nikogo tam nie zapewniłoby żadnego kierunku.
Historia imigrantów
To było cztery pokolenia temu, że moja rodzina przyjechała w europejskich szatach i szmatach. Zrobili to z konieczności w poszukiwaniu lepszego życia. W rezultacie zmieniły się tradycje. Nigdy nie dowiem się dokładnie, jakie były ich tradycje kulinarne. (Ale założę się, że ich przepisy na włoski chleb wielkanocny nie mówiły, że Fleischmann jest na szczycie, jak mój…)
Strażnicy tradycji
Z biegiem lat mój brat i ja w dużej mierze stali się strażnikami tradycji rodzinnych, a dla nas oznacza to przede wszystkim podtrzymywanie tradycji kulinarnych własnego dzieciństwa i tych, o których opowiadały nam poprzednie pokolenia.
W pewnym sensie może to być dziś łatwiejsze niż dla naszych dziadków, którzy teraz mogą zamówić online cytrynowy chleb wielkanocny, różne składniki są dostępne lokalnie przez cały rok, a ja nie mam jednego, ale DWA załączników do robienia makaronu dla mojego KitchenAid mikser (ten, który mój dziadek kupił mi ponad dziesięć lat temu, mógłbym dodać).
Tradycja nie jest statyczna
ŹródłoNawet we Włoszech włoskie tradycje kulinarne wyglądają zupełnie inaczej niż kiedyś.
Większość kobiet pracuje obecnie poza domem, a przetworzona żywność przejęła w taki sam sposób, jak tutaj w USA. Pizza bezglutenowa jest również dostępna we Włoszech (coś, czym bardzo interesuje się moja mama, ponieważ cierpi na celiakię) i zastanawiam się, czy została przyjęta jako trend w ten sam sposób, jak w Stanach Zjednoczonych, czy też jest przyjmowana poważniej przez restauracje z szacunku dla tych, którzy faktycznie mają uzasadnioną nietolerancję glutenu.
Czy to nadal pizza, jeśli jest wytwarzana we Włoszech bez mąki pszennej? Myślę, że to jest. Czy nadal jest to „tradycyjne” włoskie jedzenie, jeśli kupisz plasterek w centrum handlowym od Sbarro? Nie jestem tego taki pewien.
Mimo że Włochka mogłaby wzruszyć ramionami lub zmarszczyć brwi, gdyby usłyszała, że twierdzę, że jestem Włochem, i chociaż jedzenie, które lubię robić z rodziną z roku na rok, może być dla niej zupełnie nie do poznania, wciąż tak autentyczne, jak to tylko możliwe. Włoska tradycja kulinarna, podobnie jak wszystkie tradycje kulinarne, zmienia się wraz z upływem lat, a rodziny rosną, zmieniają się i migrują na nowe ziemie.
Dziś mieszkam prawie trzy tysiące mil od miejsca, w którym się urodziłem, ale mój brat (i babcia, mama i ojczym) nadal farbowali pisanki i robili ze mną w tym roku ciasto wielkanocne i chleb wielkanocny (chociaż był to tydzień wcześniej oraz za pośrednictwem czatu wideo). Czy to było nieautentyczne, mimo że nie staliśmy razem w tej samej kuchni, mieszając te same składniki i oddychając tym samym powietrzem? Nie Nie sądzę.
Więc jaki jest werdykt? Wystarczająco autentyczne dla ciebie? Opowiedz mi o swoich ulubionych tradycyjnych włoskich potrawach w komentarzach.
