Zniszczyłem się. Zasmuciłem się Aż pewnego dnia zdałem sobie sprawę, że od tygodnia nie myślałem o samobójstwie. Przeczytaj prawdziwą historię walki z depresją i uczciwą radę, jak ją pokonać.
Gdybyś zapytał mnie, kiedy będę młodszy, czy osiągnę 25, po prostu wzruszyłbym ramionami. Tak wiele wydarzyło się w moim życiu, że dosłownie żyłem z dnia na dzień. Myśl o samobójstwie często tańczyła w mojej głowie.
Wiedziałem, jak pójdę; Sprawiłbym, że wyglądałby jak wypadek. Przesuwając rękę po nożu, chwytając coś, lub traciłem kontrolę nad samochodem podczas jazdy. Mój umysł był codziennie pełen scenariuszy, ale musiał to być wypadek.
Nikt nie mógł się winić, bo nigdy nie prosiłem o pomoc. Moje ręce i nogi są pokryte tylko kilkoma rozstępami i jedną długą blizną po złym „wypadku”. Do dziś nie mogę powiedzieć, czy celowo przeciąłem ramię nożem do skrzynek, rozproszony brakiem zasilania, czy nie.
Wtedy wiedziałem, że uderzyłem w dno. Zacząłem się wspinać. Oto jak zacząłem walczyć z depresją.
1. Poruszaj się, jeśli możesz
ZdjęcieMój pracodawca zapytał, czy chcę przenieść się trzy godziny poza moje rodzinne miasto. Początkowo byłem niechętny, ale potem skorzystałem z okazji, by zacząć od nowa. Nikt mnie tam nie pozna. Nic nie przypomniałoby mi, dlaczego stałem się tak przygnębiony. Wydawało się idealne!
Jeśli zdecydujesz się na przeprowadzkę, upewnij się, że masz ofertę pracy lub możesz łatwo znaleźć pracę. Nawet jeśli jest to kilka przecznic, jest w porządku. Możesz spróbować przenieść się do innego środowiska pracy. Zajęło mi to trzy miesiące, aby zaoszczędzić wystarczająco dużo, aby się przenieść, ale był to dla mnie nowy początek.
2. Uwzględnij to, co cię czyni
Częścią mojej depresji było to, że sfałszowałem bycie kimś, kim nie byłem. Kiedy się przeprowadziłem, zdecydowałem, że będę sobą - a przez to mam na myśli niezgrabnego, pobudliwego, podnieconego dorosłego człowieka.
Wcześniej, kiedy ktoś dokuczał mi, jak podekscytowany jestem małymi rzeczami, myślałem, że mnie nie lubią i stałem się cichszy i mniej prawdopodobne, że mnie zauważą. Teraz mnie to nie obchodzi i mam wrażenie, że mam więcej przyjaciół, ponieważ nie próbuję już się do nich dopasowywać.
Moje jąkania wciąż wyglądają dziwnie, ale wzruszam ramionami i mówię, że to część mnie - znajdź kogoś, z kim mógłbyś się zawiesić, jeśli ci się nie spodoba.
3. Dowiedz się, co początkowo Cię przygnębiło
ZdjęcieTo ważne: aby się rozwijać, musisz przede wszystkim wiedzieć, co spowodowało depresję. Dla mnie było to odejście mojej matki i stres związany z zarządzaniem jej majątkiem, mimo że nasz związek był toksyczny, gdy żyła.
Za każdym razem, gdy o niej myślałem i jak ją zawiodłem, czułem się coraz gorzej. Straciłem też dobrego przyjaciela na samobójstwo, który przyznał się do kochania mnie i nie mogłem odwzajemnić ich uczuć. Obwiniałem się za jej śmierć.
Kiedy zdecydowałem się przeprowadzić, zdecydowałem się naprawdę ocenić, dlaczego byłem tak przygnębiony. Uznałem, że moja matka może mnie nienawidzić, ale kochałbym siebie, a moja przyjaciółka sama podjęła decyzję. Wiedziała, że jestem w poważnym związku, kiedy powiedziała mi, że mnie kocha, i byłam dla niej jak najbardziej przyjaciółką.
Zapisz swoje uczucia, a następnie zastanów się nad nimi obiektywnie. Może zrozumiesz sytuację, jeśli spojrzysz na nią tak, jak ktoś z zewnątrz.
4. Weź to jeden dzień na raz
ZdjęcieKiedyś brałem różne rzeczy z nadzieją, że nie zabiję się tego dnia. Kiedy się przeprowadziłem, nadal brałem wszystko z dnia na dzień, ale wyznaczyłem sobie małe cele. Pogratulowałem sobie, kiedy mi się udało.
Celami były chodzenie po bloku, pukanie do drzwi mojego sąsiada, aby się przywitać i wczesne przybycie do pracy. Niektóre były łatwiejsze, ale często zajęło mi trzy godziny, aby zdecydować, że pukanie do drzwi mojego sąsiada nie sprawi, że natychmiast mnie nienawidzą.
Postanowiłem spróbować spędzać czas z ludźmi, a gdybym pomyślał, że im przeszkadzam, nie zamknęłbym się i nie wpadłem w siebie. Jeśli chciałem być lepszy, musiałem walczyć. Nie chciałem wracać do tego, kim byłem.
5. Utrzymuj podbródek
ZdjęcieNiektóre dni są gorsze niż inne, ale nie pozwalam, aby te dni mnie dotarły. Myślę o tym, co osiągnąłem zamiast tego. Teraz budzę się na SMS-y od osób, które chcą się ze mną spotkać. Jestem uwzględniony w selfie.
Tak naprawdę czuję energię do pracy. Z powodu wewnętrznych zmian zauważyłem, że moja praca uległa poprawie, chociaż czuję, że wkładam tyle samo wysiłku, co wcześniej. Czuję, że świat jest lżejszy.
Odkąd zdecydowałem się zmienić, czuję się, jakbym stał prosto. Czytasz o tym, dlaczego mam niski poziom. Czy kiedykolwiek czułeś się nisko? Czemu?
