Myślisz o podróży? Nie myśl, po prostu rób. Podziękujesz sobie później.
Kiedy zdecydowałem się podróżować samotnie do Granady, Nikaragui, prawie się wycofałem. Nie sądziłem, że mógłbym to zrobić. Co dziwne, nie tylko pozwoliłem, by moje negatywne myśli mnie zniechęciły, ale regularnie mówiono mi, że jeśli wezmę rok wolnego przed ukończeniem szkoły, ten rok zamieni się w dwa i trzy, a wtedy nie Wróć. To się nigdy nie zdarzyło. Poszedłem do szkoły wyższej dokładnie rok po ukończeniu college'u.
Tak się cieszę, że wyruszyłem w podróż. Jestem tak szczęśliwy, że poświęciłem czas na podróż w cudownym wieku 22 lat. Teraz, gdy jestem trochę starszy, 28 lat, jestem bardzo wdzięczny za czas, który spędziłem sam, żyjąc chwilą i nie mając myśleć o produktywności.
Oto pięć lekcji, które wyciągnąłem z gryzienia kuli i podróżowania samemu.
1. Byłem zmuszony się uczyć.
Pierwszego ranka uśpił mnie sen ze strony ludzi sprzedających owoce. Serce mi waliło, komary ugryzły mnie całą noc, a ja byłem gorętszy niż piekło.
Kiedy odwróciłem głowę, żeby odczytać zegar i temperaturę o 8 rano, było to 104 stopnie.
Nie miałem innego wyboru. Byłem zmuszony zająć się swoim otoczeniem, ponieważ zdecydowałem się podróżować sam.
Moje ciało było lepkie od nieustannego upału i wilgoci. Przerywane przerwy w dostawie wody i prądu występowały regularnie. Kiedy wróciłem do domu i nie chciałem tylko wziąć prysznica, przekręciłem pokrętło i wtedy usłyszałem zabawny dźwięk, a po nim kilka smutnych kropel wody. Dla mnie nie ma prysznica.
Zamiast tego grałem w karty z moimi nowymi przyjaciółmi lub spędzałem czas w hamaku. Zużyłem bardzo mało. Uświadomiłem sobie, jak piękne i proste może być życie - jakie mogłem być.
2. Stałem się samoświadomy.
Przez lata byłem osobą, którą miałem być. Byłem dobrze wychowany - niejako - i sparaliżowany strachem przed porażką. Podczas mojej podróży zostawiłem tę tożsamość za sobą i stworzyłem nową. Nie miałem wyboru, musiałem porzucić tę tożsamość - studentkę i dziewczynę z bractwa. Nic z tego i tak nie miało znaczenia, ponieważ byłem barmanem w lokalnym hostelu i zarabiałem jednego dolara na godzinę.
Uświadomiłem sobie, że nie mam zainteresowań. Imprezowanie nie jest zainteresowaniem. Miałem bloga do dokumentowania moich podróży, a ponieważ nie byłem już przytłoczony szkołą, poświęciłem trochę czasu na zaangażowanie się w takie zainteresowania, jak doskonalenie języka hiszpańskiego, pisanie, czytanie i podróżowanie po regionie.
Zrozumiałem też, że nic nie wiem. O czym kolwiek. Wśród mojej nowej grupy przyjaciół z różnych środowisk rozmawianie o bieżących wydarzeniach i polityce było całkiem normalną rzeczą. W tamtym czasie zamach stanu w Hondurasie w 2009 r. Był bardzo ważny i często dyskutowany. Właśnie wtedy mnie to uderzyło: w ciągu jednego miesiąca wiedziałem więcej o polityce Hondurasu niż cztery lata spędzone w Pensylwanii. Stolicą Pensylwanii jest… Harrisburg?
3. Nauczyłem się być obecny w tej chwili.
Wiele lekcji, których nauczyłem się podróżując, nie zdawało sobie sprawy dopiero po latach. Bycie w tej chwili było jednym z nich. Okłamałbym cię, gdybym powiedział, że nauczyłem się żyć chwilą podczas mojej trzymiesięcznej podróży, kiedy zdecydowanie tego nie zrobiłem. W wieku 22 lat nadal byłem bardzo zajęty szkołą i byłem bardzo lubiany, i kopnąłem się, ponieważ uważałem moją podróż za niepoważną i nieproduktywną.
Tak bardzo żałuję, że kiedykolwiek tak się czuję. Właśnie teraz, po latach, jestem w tej chwili. Teraz moje życie jest takie, że podróżowanie nie jest finansowo odpowiedzialne, więc moje podróże odbywają się teraz w mojej głowie, gdzie mogę latać. Wracam do Niki, aby w końcu zobaczyć i docenić to, co to było - czas spędzony ze sobą, budując silną bazę, na której teraz stoję.
Teraz mam cały czas na świecie, aby być produktywnym. Mój obecny wskaźnik wydajności ustawiony jest na niemożliwe 88%, a jeśli nie przekroczę tego progu wydajności, mój szef, pod koniec dnia, bierze gorącego pokera i wrzuca go w tyłek.
4. Stałem się pewny siebie.
Osiągnięcie pewności siebie było kolejną opóźnioną lekcją. Kiedy teraz zaczynam wątpić w siebie, nie muszę szukać dalej niż w przeszłości. Myślę o prężnej osobie, która podróżowała sama po zachodnim wybrzeżu Nikaragui.
W każdej chwili wątpię w siebie, to nie trwa bardzo długo. Właśnie dlatego, gdy dostaję niewiarygodne komentarze, takie jak: „Możesz potrzebować kogoś, kto pomoże Ci zbudować witrynę”, myślę o czasie, gdy chodziłem po ulicach Granady sam w nocy, lub kiedy pojechałem autobusem do mojego ulubionego miejsca , San Juan del Sur. Spacerowałem wzdłuż wybrzeża, aby dotrzeć do mojego ulubionego miejsca na ustronnej plaży, aby móc pisać.
„Chcesz zbudować własną stronę internetową?” Zapytał mnie.
"Co? Czy to trudne? ”Wiesz co, miał rację. Nie wiem jak zbudować stronę internetową. Uwierz mi, chłopcze, rozgryzę to.
5. Zacząłem doceniać siebie i swoje życie.
ŹródłoWidziałem niewiarygodną biedę w Nikaragui i doceniłem, jak dobrze ją mam. Dużo z tego nie zdecydowałem. Nie decydujesz, gdzie się urodziłeś, gdzie dorastasz, czy twoi rodzice lub status społeczno-ekonomiczny dorastają.Podczas mojej podróży do Nikaragui uświadomiłem sobie, jak uprzywilejowany jestem po prostu życiem i ciałem, w którym się urodziłem.
Nie było wielu rozproszeń, więc byłem zmuszony po prostu wyssać to i być ze sobą, nawet kiedy nudziłem się na śmierć. Mając minimalny internet i brak smartfona, zaakceptowałem sytuację i, co najważniejsze, siebie za to, co to było. Moja podróż do Nikaragui jest największym aktem miłości własnej, jaki kiedykolwiek dokonałem.
Czy przekonałem cię jeszcze, byś sam pojechał? Ugryź pocisk i zrób to, nawet jeśli wątpisz w siebie. Wszyscy mają wątpliwości. Kiedy jesteś młody, nadszedł czas, aby to zrobić, ponieważ twój mózg jest dosłownie gąbką i przyjmie każdy widok i dźwięk. Będziesz także wchłaniać język w sposób, który jest możliwy tylko wtedy, gdy jesteś młody, ponieważ mózg nie stwardnieje do połowy dwudziestki. Podróżuj teraz, bądź produktywny później. Skomentuj poniżej i podziel się z nami swoimi przemyśleniami!
